Het inrichten van een hostel

In mijn vorige blog schreef ik dat er al 38 kinderen zijn die naar school gaan die dat voorheen niet deden, maar er ook nog uitdagingen zijn. Een van de uitdagingen is het wel of niet oprichten van een hostel. Er zijn voornemens om een hostel op te richten, zodat kinderen van ouders die naar andere plaatsen trekken om te werken, daar tijdelijk kunnen verblijven . Zo kunnen ze op school blijven, in plaats van mee te trekken en school voor enkele maanden te verlaten.

Voorwaarde hiervoor is wel een dat er veilige omgeving is, en een afgesloten hostel. Daar ligt de eerste uitdaging al. De overheid heeft toestemming gegeven om een hostel in een bassischool te houden, maar de scholen hebben vaak geen deugdelijke omheining waardoor kinderen weg kunnen lopen en zelfs nog erger, waar (vaak dronken) mannen het hostel kunnen binnendringen met de verkeerde bedoelingen.

Een omheining bouwen is de verantwoordelijkheid van de overheid in India, die hier ook geld voor heeft maar er vaak geen prioriteit aan geeft. We hebben al veel met de lokale overheid hier over gesproken maar helaas nog zonder resultaat. We zullen echter niet opgeven. De optie om het hostel zelf te bouwen klinkt aantrekkelijk, maar dan gaan we het werk van de Indiase lokale overheid doen, terwijl zij dan het geld aan andere (niet voor kinderen bestemde) zaken besteden.

Nu hebben we tijdens een eerder bezoek met de ouders en leraren gesproken, en zijn al veel ouders bereid hun kinderen achter te laten wanneer zij migreren! Sterker nog, 33 kinderen zijn al achter gebleven in de afgelopen maand! Weliswaar slapen ze bij hun grootouders of buren, maar ze blijven naar school gaan. De overheid betaalt de lunch voor alle schoolgaande kinderen, iets dat overigens bij wet in India geregeld is maar niet altijd gebeurd, pas na vele gesprekken. Het ontbijt en diner worden niet verstrekt en betalen wij op dit moment uit ons project. De vraag is, is deze situatie zo erg? We willen de omgeving een sociale norm en controle leren, en daar hoort ook bij dat de grootouders hun kleinkinderen verzorgen. Voor ons normáal, maar in India niet. Vaak uit armoede, maar ook omdat dat niet in hun mindset zit.

Voor 3 kinderen van de 33 is het niet gelukt om de kinderen bij grootouders onder te brengen, Een van de mobilisers die het betreffende dorp en school bezoekt heeft deze in huis genomen. Ongekend mooi, respectvol en een voorbeeld voor iedereen!

We zullen de komende tijd goed overwegen of we slaapplekken voor de kinderen gaan regelen of dat we de omgeving inschakelen. We willen ook een kok inhuren, en rijst en groenten voor het diner kopen.

Wil jij bijdragen om kinderen dagelijks van een ontbijt en diner te kunnen voorzien? Zie de bijgevoegde foto`s zoals we het voor onze school in Chennupalli geregeld hebben! Draag een steentje bij! Mocht je andere ideeën of gedachtes hebben, voel je vrij om te reageren. Alle suggesties en hulp zijn welkom.